احمد رضا شیخی؛ فاطمه عباسی
دوره 4، شماره 11 ، خرداد 1402، ، صفحه 70-84
چکیده
شهرهای امروزی بهویژه در کشورهای درحالتوسعه، با توجه به رشد جمعیت و شهرنشینی مستمر، پس از انقلاب صنعتی بهسرعت توسعه یافتند و این رشد و توسعه پیامدهای بسیاری با خود به همراه داشته است. یکی از این پیامدها یا بحرانهای جوامع بشری در نابرابریهای اجتماعی و فقدان عدالت اجتماعی و اقتصادی ریشه دارد و به یکی از مباحث جدی پیشروی ...
بیشتر
شهرهای امروزی بهویژه در کشورهای درحالتوسعه، با توجه به رشد جمعیت و شهرنشینی مستمر، پس از انقلاب صنعتی بهسرعت توسعه یافتند و این رشد و توسعه پیامدهای بسیاری با خود به همراه داشته است. یکی از این پیامدها یا بحرانهای جوامع بشری در نابرابریهای اجتماعی و فقدان عدالت اجتماعی و اقتصادی ریشه دارد و به یکی از مباحث جدی پیشروی برنامهریزان و مدیران شهری تبدیل‌شده است. در این تحقیق، هدف ارزیابی عدالت فضایی شهر اهواز با توجه به پراکنش جمعیت آن است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است و بر اساس نقشه کاربری اراضی شهرداری اهواز و بلوک‌های آماری مرکز آمار در سال 1395 است. در این پژوهش از 12 لایه اطلاعاتی به‌عنوان لایه‌های کالبدی شهر اهواز استفاده‌شده است. این لایه‌های اطلاعاتی با استفاده از روش گامای فازی تحلیل‌شده‌اند و در انتها نقشه وضعیت عدالت فضایی به‌دست‌آمده است. با توجه به بررسی 12 لایه اطلاعاتی در شهر اهواز و بررسی نحوه توزیع آنان مشخص گردید بیشتر امکانات و خدمات در مرکز شهر اهواز تجمع یافته‌اند و حدود 46 درصد وسعت شهر در وضعیت خیلی نا برخوردار قرار دارد؛ و تنها 5 درصد کل مساحت شهر اهواز وضعیت بسیار برخوردار را داشته است. درمجموع 15 درصد مساحت شهر وضعیت برخوردار و خیلی برخوردار را در شهر اهواز دارا می‌باشیم. همچنین طبق تحلیل‌های صورت گرفته حدود 33 درصد جمعیت شهر اهواز در وضعیت عدم برخورداری و برخورداری کم ازلحاظ دسترسی به خدمات و امکانات هستند. با توجه به یافته‌ها، می‌توان نتیجه گرفت که عدالت فضایی در شهر اهواز به‌خوبی برای تمامی شهروندان وجود ندارد و تک مرکزی بودن شهر بسیاری از جمعیت شهر را از خدمات و امکانات مناسب و در دسترس محروم کرده است. تحلیل‌های جمعیتی و توزیع کاربری‌ها نشان‌دهنده عدم تناسب در توزیع خدمات و امکانات با توجه به پراکنش جمعیتی است.
